Het burundi A-team op locatie
Vrijdag 15 juli, avond. Enigszins uitgeput, maar voldaan. De werken schieten op. We hebben veel bekijks. Met man en macht hebben we de werken aangevat. De bewoners zetten grote ogen op als ze ons bezig zien doorheen de dag. Wij verzetten dezelfde werken, wat zij doen op de zelfde tijd met 60 lokale kleinverdieners. De douches beginnen vorm te krijgen. De keuken heeft nieuwe verlichting, het dak verliest zijn dakplaten en ontvangt gretig nieuwe. De lokale meisjes kijken ons schuchter aan van achter het hoekje tot we eens zwaaien en een lieve glimlach terugkrijgen.
De avond is aangebroken. We genieten van, alweer, een heerlijke maaltijd. Joris zet ons spaghetti voor. Een vers opengetrokken bokaal saus siert zijn kookkunsten. Toch serveert een broeder er nog een kleinigheidje bij: gebakken bananen, erwtjes en wortelen, boontjes, witte kool, gemarineerd soepvlees en als toetje verse ananas. Zalig gewoon. Mijn langverwachte vermageringskuur verdwijnt als sneeuw voor de zon. Nadien worden we verwend met een Duvel, welke we met enige zorg uit onze nieuwe ijskast tillen. Een drukke werkdag, maar er is duidelijk loon naar werk. We sluiten onze dag af met een kaartje, een spelletje chapeau en een klapke. De sfeer blijft geweldig.
Zaterdag 16 juli, 5u30. Onze broeders kunnen het niet laten om hun vrachtwagen te lossen. Het gerammel naast ons oor zorgt voor piepoogjes op chinese wijze. Goede morgen, de werkdag is aangebroken. Joris voorziet zelfopengedane Nutella en een vleugje confituur. Verse koffie geurt doorheen onze eetruimte. Klaar voor een nieuwe start. De directeur en Francky vliegen het dak op met de haren recht. Raimond legt de laatste hand, samen met Kevin en Arne aan de douches. Johan plaatst kabels en Mario plaatst buitenverlichting met Thomas. Thomas heeft blijkbaar een nieuwe roeping gevonden, want we zien dat er een specialist elektricien in de maak is. Ikzelf hang nieuwe zekeringkasten op om de uitgebrande prehistorie te vermijden. We geven gas. Hier hebben we iets te kort, daar een probleempje. Samen zijn we sterk en als een echt A-team lossen we alles op.
13u00. teten es greet . Hoeveel synoniemen kan ik geven aan lekker ? We mogen natuurlijk de christelijke inspiratie hier niet vergeten. Een gebedje voordien, een kruisje er na. Waarschijnlijk proberen ze ons nog wat op het rechte spoor te brengen. Bij nader inzien gaan ze toch zwaarder geschut moeten boven halen.
13u30. Tijd om te werken. Bijna stilzwijgend kent iedereen zijn taken. Er wordt terug hard gewerkt, behalve op het dak. De hitte daar is niet te harden. Temperaturen kunnen we hier niet aflezen maar de doorweekte t-shirts snakken s avonds wel naar de wasmachine. Daar lanceer ik alvast een eerste kleurwasje. Mijn waservaring is eerder pover, maar de kleine tips van temperatuur en kleur probeer ik niet in de wind te slaan. Iedereen is blij dat er kledij kan gewassen worden. Nu onszelf nog verwennen met warm water. De gedachte is nog niet koud of de nieuwe boilers ontvangen een lading stroom en een toevoer van vers water. Het opwarmen is begonnen.
De nieuwe hoofdleidingen zijn geplaatst, de zekeringskasten hangen omhoog, de eerste dakplaten zijn vervangen, de nieuwe kookplaat kookt water, de buitenverlichting biedt een leuke avondsfeer. De broeders zijn zeer tevreden over ons en zonder rode wangen denken we hetzelfde. We sluiten de werkdag af met een frisse Amstel .
19u15. Etenstijd. Hier moet ik geen te voorspellen woorden rond neerpennen. Traditiegewijs sluiten we onze dag met spel af. Misschien toch een klein woordje rond de hygi ne waar we toch mee begaan waren. Alles wordt hier enorm gekookt. Afwassen wordt gedaan met gekookt water. We drinken gekookt leidingwater. Tot nu toe heeft er niemand last van joelende darmen. Enkel hier en daar een kleine schram zorgt voor de kleine afname van ons gamma EHBO-materiaal. Beter zo dan vice versa. Slaap lekker, want de nachten zijn toch vrij kort.
Zondag 17 juli, 6u30. Tring, piep, tralala. De mobieltjes galmen elk hun deuntje. Tijd om snel te wassen want om 7u worden we stipt in de mis verwacht. Het zwaar geschut staat klaar. Wij zijn alvast bereid tot nieuwe ervaringen. Anderhalf uur worden we verrast met indrukken. Vergelijkbaarheid met onze missen is aanwezig maar de gezangen, de lokale taal, de ingetogenheid, de borstvoedende werkvrouw, de zwarte zusters en broeders en de lokale gemeenschap dragen allen bij tot de authenticiteit van het gebeuren. We waren vrij onder de indruk. De vraag is alleen of we volgende week nog dezelfde ervaringen gaan delen of dat enige gewenning ons zal doen indommelen. Tijd voor ontbijt. Straks gaan we lichtjes onder dwang naar de markt met de groep. De patron heeft niet graag dat er op zondag gewerkt wordt. Onze vrije dag wordt dus noodgedwongen verplaatst naar vandaag. Tijd voor mezelf om dit verslag richting website te verplaatsen en jullie een indruk na te laten van onze mooie momenten. Bedankt dat we dit mogen meemaken. Bedankt voor jullie bijdrage voor deze mensen. We proberen alvast enkele overvloedige zonnestralen van hier mee te sturen. Groeten uit het verre Mutwenzi (Gitega).
Bart.